миний бодол

Өчигдөр би дэлгүүрээс гэр орох замдаа хүн анхны сэтгэгдэл дээрээ эргэж ирэх хэрэгтэй юм байна гэж бодсын.
Учир нь би ямар дутагдалтай хүн бэ гэж өөрийгөө бодлоо л доо тэгээд бодоод байсан чинь нилээн их юмаа.Гэхдээ тэрэн дундаас үнэхээр миний сэтгэлийг зовоож байсан 3н том зүйл байсан.
Тэгээд яаж засхуу гэж бодоод байхнээ би өөрөөл засах хэрэгтэй гэдгийг ойлголоо. Яагаад гэвэл хэн ч миний өмнөөс өөрчилж өгөхгүй шүү дээ. Тийм болхоор миний хамгийн том дайсан бол би өөрөө болж таарлаа.
Нэг ийм үг байдаг ш дээ "чиний хамгийн том дайсан бол чи өөрөө юм аа" гэж. Өчнөөн удаа энэ үгийг сонсож байсан ч хамгийн анх сонсож байхад нэлээд их юм бодогдуулж байсан юм.Харин хугацаа өнгөрөх тусам бүх юм дахиал хэвэндээ ордогшдээ тийм уу?.
Анхны юм болгон сайхан муухай ч хамгийн их сэтгэлд үлддэг. Тийм болхоор дахиад нэг удаа тэр үгийг анх удаагаа сонсож байгаа юм шиг, тэр мэдрэмж ч юмуу сэтгэл хөдлөл ч юмуу тэр зүйл дээрээ эргээд очхыг хүссийн.
Юу ч байж болно л доо хэрвээ тэр зүйл чинь үнэхээр гоё байсан бол та дахиад нэг очоод үзээрээ л гэж...